Geologisch ontstaan van Barolo
Oorsprong vanuit de zee
Waar tegenwoordig de glooiende heuvels van Barolo liggen, lag meer dan 100 miljoen jaar geleden een oceaan: het Piëmont-Ligurië-bekken. Zo’n 60-70 miljoen jaar geleden begon de oceaan te verdwijnen door plaatverschuivingen. De zee trok zich terug en heuvels bleven over. Door die verschuivingen ontstonden niet alleen de Alpen en de Apennijnen, maar daarna ook de ondergronden waar wijnboeren zich later zouden vestigen.
Verschillende bodemsoorten door erosie
Dat er oorspronkelijk een oceaan was ter plekke van Barolo tekent zich nog steeds af in het landschap. Verschillen in waterdiepte zorgden voor verschillende gradaties van erosie. In de diepe gedeeltes was het water onstuimiger: de bodems zijn hier meer verweerd en compacter en groffer van structuur. Dit zijn de oudste bodems van Barolo (zo’n 11-12 miljoen jaar oud). Andere bodems (zoals het Sant’Agata-mergel) lagen in ondieper water en zijn daardoor fijner van structuur. Grofweg kun je zeggen dat de bodems van Barolo van west naar oost steeds ouder worden.
Lees verder over de bodemsoorten van Barolo.
Plaatverschuivingen en hoogteverschillen
Door plaatverschuivingen werd land de hoogte en diepte in gestuwd. De plaatverschuivingen hebben ook gezorgd voor de vorming van drie bergruggen, elk met zijwaartse bergruggen.
Lees verder over het landschap van Barolo.
